Mama czyta/ 4

Dawno nie pojawiło się na blogu nic z biblioteczki mamy. A stos przeczytanych pozycji rośnie... W głowie, do polecenia, zostały cztery pozycje. Dziś prezentuję trzy z nich, bo tytuł i autor czwartej, przeczytanej ze dwa miesiące temu, wyleciał z głowy. Jak tylko go odtworzę- na pewno tu wrzucę, bo książka warta przeczytania. A dzisiejsza trójca, to:

1. "Kłamstwa" D. Chamberlain

Okładka, tytuł... wygląda niczym kiepskie romansidło, prawda? A nim zdecydowanie nie jest! To już kolejna książka tej autorki, którą tu polecam. I mogę do znudzenia pisać, że emocje są tu żywe, bohaterowie prawdziwi, a sytuacje nie są czarno-białe. Trochę wartkiej akcji i trochę refleksji. Międzyludzkich relacji. Tajemnicy. Jednym słowem jest wszystko to, czego w książkach szukam. 

Kłamstwa, to opowieść o relacjach siostrzanych, małżeńskich, o rozczarowaniu i o zmianie, o relacji sprawca- ofiara. Mayę, główną bohaterkę, poznajemy jako odnoszącego sukcesy lekarza i zagubioną, lękowo nastawioną do życia, kobietę. Kiedy Maya decyduje się wziąć udział w akcji ratowniczej i wyjeżdża by nieść pomoc ofiarom huraganu, robi pierwszy krok ku wielkiej metamorfozie. To co tam się wydarzy odmieni jej życie, a także życie jej bliskich- męża i siostry oraz tajemniczej Simmee, której losy splotą się z losami Mai. 

2. "Nakarmić wilki" M. Nurowska

Bardzo lubię książki Nurowskiej, kiedy zobaczyłam "Wilki" w empiku, kupiłam bez zastanowienia. Moja mama dostała je w prezencie, a ja... o nich zapomniałam. Ostatnio wyszperałam je na maminej półce i pochłonęłam jednej nocy. Bardzo intrygująca pozycja, tak inna niż pozostałe tytuły Nurowskiej. 

"Nakarmić wilki", to opowieść o Katarzynie, która interesuje się życiem tytułowych wilków, pisze na temat ich zwyczajów pracę doktorską. W tym celu zamieszkuje w bieszczadzkiej głuszy. W stacji badawczej poznaje Olgierda i Marcina. Między trójką badaczy rodzi się przyjaźń, między Katarzyną a wilkami- niesamowita więź. Katarzyna jest silna, zdecydowana, niezależna, ambitna, pełna pasji. To typ samotnika. Jej Świat jest taki inny od mojego, że czytałam totalnie zafascynowana tą innością. I choć początkowo główna bohaterka wydawała mi się tak obca- książkę kończyłam już bardzo z nią zżyta i zaprzyjaźniona. No właśnie, koniec. Taki jakiego się nie spodziewałam. Poruszający, mistyczny, trochę nie do udźwignięcia. Wracałam do niego kilka razy. 

Jeszcze zdanie z okładki "Piękna powieść- rozbrzmiewająca wilczym wyciem i zasłuchana w bieszczadzką ciszę." Dokładnie tak. Bardzo Wam polecam tę pozycję, nie można obok niej przejść obojętnie. To książka, do której na pewno wrócę (a to zdarza mi się rzadko).

3. "Babie lato" D. Pytlak

Książka dla każdej z nas. Dla mnie, dla mojej mamy, babci, cioci, koleżanki. Na początku byłam zniechęcona, bo nie czytam książek z chorobą w tle, ale epizod chorobowy jest krótki i pozytywny, a potem robi się bardzo ciekawie. Z jednej strony intrygująco, z drugiej bardzo refleksyjnie. Ta opowieść jest pełna ciepła i wzruszeń. O rodzinnych więzach, o tym co w życiu ważne. Jest też kilka wątków, osobiście bardzo mi bliskich. O poszukiwaniu swoich korzeni i tożsamości, budowaniu relacji "na nowo, po latach". O wybaczeniu, uporaniu się z trudną do zaakceptowania przeszłością. O pięknej relacji między babcią, a wnuczką. Dla mnie okazała się pozycją ważną, niemalże terapeutyczną. Cieszę się, że stoi na mojej półce.

Obiecuję tym razem szybciej wrócić z kolejnymi tytułami :) A co tam słychać na Waszej półce z książkami? Dzielcie się tytułami!