Tylko chwile.

Tak naprawdę w życiu liczą się tylko chwile.

Ta chwila, kiedy całuję Cię na "dzień dobry", a Ty oplatasz mnie małymi ramionkami i wtulasz nos w moje włosy. "Chcę być zawsze z Tobą, Mamo!".

I kiedy Twój Tato całuje mnie w czoło i mówi, że o nic martwić się nie muszę. On przecież tu jest, czuwa i wszystko załatwi.

Chwila wieczorna. Bez świec, kolczyka w uchu i odświętnego stroju. Kiedy w dresach, zmęczeni, wśród rozwalonych zabawek. Patrzymy sobie w oczy. Tata i ja.

I ta w której, z rozwianym włosem, biegnę po Ciebie do przedszkola. A później zbieramy kasztany.

Także ta, kiedy jedziemy autem i śpiewamy w głos ulubioną piosenkę. Piosenkę całej naszej trójki. A potem nagle zaczynasz płakać lub o coś się wykłócać i magia chwili pryska. Nawet ta.

Chwile, w których obdarzacie mnie najpiękniejszymi słowami : "Kochanie...", "Mamuś...".

Też te w pracy. Kiedy znajduję klucz do któregoś dziecka. Albo nie znajduję. I dalej szukam. Za każdym razem kiedy któreś z Nich obdarza mnie uśmiechem albo łzą zaufania.

Kiedy zarywam noc gadając z przyjaciółką o absurdach.

I chwila w której Tata wchodzi do domu i mówi "Miałem stłuczkę."- jakże szczęśliwa! Bo nic Mu nie jest.

Kiedy mówicie, że budyń był pyszny, chociaż zrobiły mi się w nim grudki. I kiedy przyznajecie, że zupa jest okropna i zamawiamy pizzę. Kiedy mówicie, że zjedlibyście pulpety w tym sosie, co to tylko ja taki potrafię...

Chwila o poranku. Kawa i ja. Patrzę jak spokojnie śpicie.

Chwile, kiedy jesteśmy na spacerze, z wizytą u ukochanych Dziadków czy Przyjaciół. Kiedy wpada do nas Twój wujek Jędrek i zostaje na nocne pogaduchy.

Kiedy bawimy się klockami, czytamy książki, oglądamy bajki.

Chwile, kiedy się śmiejemy, dobrze bawimy, a także kiedy się złościmy i nie możemy się ze sobą porozumieć.

Synu, tak naprawdę w życiu liczą się tylko chwile. Nie niesamowite wydarzenia i szalone emocje. Nie przygody i wielkie rzeczy. Nie spektakularne osiągnięcia.

Chwile. Te zwykłe, najzwyklejsze. Z pozoru nieciekawe.

I jedyne czego tak naprawdę chcę od życia, to by tych zwykłych chwil było jak najwięcej.